Βόρις ή Μπόρις

Όνομα Βουλγάρων ηγεμόνων. 1. Β. Α’ (; – 907). Τσάρος των Βουλγάρων (852-889). Αρχικά προσπάθησε να επεκτείνει το κράτος του σε βάρος της Σερβίας, του Μαυροβουνίου και της Κροατίας, δίχως όμως επιτυχία. Υπήρξε διορατικός και δραστήριος ηγεμόνας, κατανόησε έγκαιρα τη σημασία του χριστιανισμού ως δύναμης κατάλληλης για την προώθηση των εθνικών και μοναρχικών του σχεδίων και εγκαινίασε τον εκχριστιανισμό της χώρας του, βαπτιζόμενος ο ίδιος χριστιανός και παίρνοντας το όνομα Μιχαήλ (863) από κάποιον επίσκοπο Ιωσήφ, με ανάδοχο τον ίδιο τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Μιχαήλ Γ’. Ο εκχριστιανισμός της Βουλγαρίας αποτέλεσε αντικείμενο ανταγωνισμού και ερίδων μεταξύ Καθολικής και Ορθόδοξης Εκκλησίας. Τελικά υπερίσχυσε ο ορθόδοξος κλήρος, αν και ουσιαστικά η Εκκλησία της Βουλγαρίας παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητη από το οικουμενικό πατριαρχείο. Το 889 ο Β. αποσύρθηκε σε μοναστήρι. Στην πολιτική ζωή της χώρας του εμφανίστηκε μόνο μία φορά, το 893, για να συλλάβει και να τιμωρήσει (με τύφλωση) τον γιο του και διάδοχο του θρόνου Βλαδίμηρο, που έκλινε προς την ειδωλολατρία, και να τον αντικαταστήσει με τον δευτερότοκο γιο του Συμεών. Ο Β. πέθανε στο κελί του το 907. 2. Β. Β’ (949 – 979). Τσάρος των Βουλγάρων (969-972), γιος του τσάρου Πέτρου Α’. Αρχικά όμηρος του αυτοκράτορα Νικηφόρου Α’ στην Κωνσταντινούπολη, επέστρεψε στην Βουλγαρία όταν ο Δαβίδ, γιος του Σισμάν, προσπάθησε να σφετεριστεί τον θρόνο της Βουλγαρίας. Ο Β. υπερίσχυσε του Δαβίδ προσωρινά, όμως αργότερα αιχμαλωτίστηκε (970) από τον ηγεμόνα του Κιέβου Σβιατοσλάβο, ο οποίος είχε εισβάλει στη Βουλγαρία. Ο βυζαντινός αυτοκράτορας Ιωάννης Τσιμισκής, ανήσυχος από την εισβολή των Ρώσων, εκστράτευσε εναντίον τους και τους νίκησε, προσαρτώντας παράλληλα τη Βουλγαρία στο κράτος του. Ο Β. μεταφέρθηκε πάλι στην Κωνσταντινούπολη, όπου ονομάστηκε τιμητικά μάγιστρος της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Μετά τον θάνατο του Τσιμισκή και την επανάσταση των Βουλγάρων, ο Β. δραπέτευσε από την Κωνσταντινούπολη, φονεύτηκε όμως στον δρόμο από έναν συμπατριώτη του, που λόγω της ενδυμασίας του τον πέρασε για Έλληνα. 3. Β. Γ’ (1894 – 1943). Τσάρος της Βουλγαρίας (1918-43). Ήταν γιος του Φερδινάνδου Α’ και της Μαρίας-Λουίζας, του οίκου Βουρβόνων-Πάρμα. Καθολικός αρχικά, βαπτίστηκε αργότερα ορθόδοξος, σύμφωνα με τις επιταγές του βουλγαρικού συντάγματος. Το 1918 διαδέχτηκε στον θρόνο τον πατέρα του. Το 1934 επέβαλε απολυταρχικό καθεστώς, αναστέλλοντας έως το 1938 την ισχύ του συντάγματος. Κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, προσανατολίστηκε προς τη Γερμανία, με την οποία υπέγραψε συνθήκη συμμαχίας το 1941. Πέθανε το 1943 από καρδιακή προσβολή, ενώ κατά μία άλλη άποψη δολοφονήθηκε από τους χιτλερικούς.